- rozsypkę
- rozsypkę* {{/stl_13}}{{stl_7}}ZOB. iść [pójść] w rozsypkę {{/stl_7}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
rozsypkę
Look at other dictionaries:
iść [pójść] w rozsypkę — {{/stl 13}}{{stl 33}} o oddziale wojskowym itp. zorganizowanej grupie ludzi: ulegać rozbiciu, rozproszeniu, pozbawieniu zdolności działania :{{/stl 33}}{{stl 10}}Pluton, zespół filmowy poszedł w rozsypkę. żołnierze idą w rozsypkę. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
iść w rozsypkę — Złamać się lub uszkodzić Eng. To get broken or damaged … Słownik Polskiego slangu
rozsypka — Iść, pójść w rozsypkę «zwykle o wojsku: złamać, łamać szyk, rozbiec się, rozbiegać się, ulec, ulegać dezorganizacji, rozproszeniu»: Abram uderzył na obóz ze wszystkich stron pod osłoną nocy i wywołał taki popłoch wśród zaskoczonych nieprzyjaciół … Słownik frazeologiczny
iść — 1. Alkohol (wino, wódka itp.) idzie, poszedł, uderza, uderzył komuś do głowy, idzie, poszedł komuś w nogi «alkohol zaczyna, zaczął działać na kogoś, powoduje, spowodował u kogoś zawroty głowy, trudności w chodzeniu; ktoś jest pijany»: (...)… … Słownik frazeologiczny
pójść — Alkohol (wino, wódka itp.) poszedł komuś do głowy, w nogi zob. iść 1. Bomba poszła w górę zob. bomba 3. Cała para poszła w gwizdek zob. cały 1. Coś komuś poszło jak po maśle, jak z płatka, jak po mydle zob. iść 4. Coś (nie) poszło komuś na… … Słownik frazeologiczny
iść — ndk, idę, idziesz, idź, szedł, szła, szli 1. «przenosić się z miejsca na miejsce, posuwać się stawiając kroki; stąpać, kroczyć; w pochodzie: maszerować» Iść pieszo, piechotą, na piechotę. Iść na palcach. Iść ostrożnie, pewnie, śmiało. Iść na… … Słownik języka polskiego
pójść — dk, pójdę, pójdziesz, pójdź, poszedł, poszła, poszli 1. «udać się dokądś, idąc skierować się w którąś stronę; podążyć» Pójść do kina, na spacer. Pójść na przełaj, przed siebie. Pójść w stronę lasu. Pójść szybkimi krokami. Ogary poszły w las.… … Słownik języka polskiego
rozpraszać — ndk I, rozpraszaćam, rozpraszaćasz, rozpraszaćają, rozpraszaćaj, rozpraszaćał, rozpraszaćany rozproszyć dk VIb, rozpraszaćszę, rozpraszaćszysz, rozpraszaćprosz, rozpraszaćszył, rozpraszaćszony 1. «prósząc rozsypywać, rozsiewać, rozrzucać;… … Słownik języka polskiego
rozsypać — dk IX, rozsypaćpię, rozsypaćpiesz, rozsypaćsyp, rozsypaćał, rozsypaćany rozsypywać ndk VIIIa, rozsypaćpuję, rozsypaćpujesz, rozsypaćpuj, rozsypaćywał, rozsypaćywany 1. «sypiąc rozrzucić coś; rozproszyć coś na jakiejś przestrzeni; rozrzucić coś… … Słownik języka polskiego
rozsypka — ż III, CMs. rozsypkapce; lm D. rozsypkapek przestarz. «rozproszenie, rozbiegnięcie się; pośpieszna bezładna ucieczka» dziś tylko w zwrotach: Biec, uciekać itp. w rozsypce «biec, uciekać oddzielnie, nie w skupieniu, w rozproszeniu» ∆ Pójść, iść w… … Słownik języka polskiego
